Web Analytics Made Easy - Statcounter

بکگراند یا پس زمینه نمادین ویندوز XP با عنوان Bliss که تپه‌ای سبزرنگ مشرف به آسمان آبی آفتابی را نشان می‌دهد، یکی از اصلی‌ترین دکور‌های اتاق‌های کامپیوتر و دفاتر اداری دهه ۲۰۰۰ میلادی بود؛ تصویری چنان شفاف که غیرواقعی می‌نمود. اما منشاء این بکگراند معروف کجاست و عکس آن توسط چه کسی ثبت شده است؟

به گزارش روزیاتو، این تصویر، پس‌زمینه پیش فرض رایانه‌های شخصی با ویندوز XP بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۷ بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با آنکه بسیاری ممکن است تصور کنند که این یک تصویر جعلی یا فوتوشاپ است، اما مشخص شده که در واقع خارج از سونوما، در شمال سانفرانسیسکو ایالت کالیفرنیا آمریکا گرفته شده است.

این عکس که بیش از ۱ میلیارد نفر آن را مشاهده کرده‌اند، توسط چارلز اوریر (Charles O’Rear) عکاس، در یک بعد از ظهر جمعه در ژانویه ۱۹۹۶ گرفته شده است، او این عکس را هنگام رانندگی برای ملاقات با همسر آینده خود ثبت کرد و می‌گوید که این عکس هرگز ویرایش نشده و همانطور که بود به مایکروسافت فروخته شد. از آن زمان این تصویر همه جا از خانه‌ها گرفته تا دفاتر و حتی کاخ سفید و کرملین ظاهر شد.

تصویر بالا بزرگراه کارنروس در نزدیکی محل قرارگیری تپه است

ویندوز XP زمانی که برای اولین بار منتشر شد توسط صد‌ها میلیون نفر استفاده شد و به دلیل سهولت استفاده مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. در نهایت این سیستم عامل با سیستم‌های دیگری مانند ویندوز ویستا و ویندوز ۲۰۰۸ و همچنین ورود مک بوک اپل در سال ۲۰۰۶ جایگزین شد. امروزه حدود ۰.۱ درصد از تمام رایانه‌های جهان هنوز از این سیستم استفاده می‌کنند. بر اساس گزارش ها، از چهره‌های مشهوری که هنوز از آن استفاده می‌کنند می‌توان به ولادیمیر پوتین اشاره کرد.

پس زمینه معروف ویندوز XP کجا و چه زمانی گرفته شده است؟ این تپه درست در کنار بزرگراه کارنروس در خارج از سونوما، کالیفرنیا قرار دارد. این یکی از خطرناک‌ترین جاده‌های منطقه است.

چارلز اوریر که هنوز در دره ناپا در نزدیکی این تپه نمادین زندگی می‌کند درباره نحوه ثبت این تصویر گفت: «در شمال سانفرانسیسکو زمانی از سال وجود دارد که پس از بارندگی علف‌ها سبز می‌شوند و می‌دانستم که شانس پیدا کردن این تپه‌های زیبا زیاد است.»

او توضیح داد: «آن زمان هرجمعه بعدازظهر به دیدن نامزدم در نزدیکی سانفرانسیسکو می‌رفتم. در آن روز خاص در ماه ژانویه، هنگام رانندگی در این جاده کوچک پرپیچ و خم بودم و این صحنه را دیدم. با خودم فکر کردم خدایا، چمن‌ها چقدر فوق‌العاده‌اند؛ سبز سبز، خورشید می‌تابد و چند ابر هم در آسمان است. شاید آن لحظه که منظره را دیدم ابری وجود نداشت. شاید بعد از پارک کردن ماشین و تنظیم کردن دوربین ابر‌ها ظاهر شدند، چون همه چیز به سرعت در آن نقطه تغییر می‌کرد.»

اوریر گفت که آن روز با دوربین آنالوگ خود چهار عکس از تپه گرفت که بعدا توسط مایکروسافت خریداری شد. او قیمت عکس‌ها را فاش نکرد، اما می‌دانیم آنقدر گران بودند که هیچ سرویس پستی معمولی نظیر فدکس در آن زمان قادر به جابه‌جایی آن نبود و در نهایت اوریر مجبور شد شخصا آن‌ها را به دفتر مرکزی شرکت در ردموند واشنگتن تحویل دهد.

پس زمینه معروف ویندوز XP کجا و چه زمانی گرفته شده است؟ چارلز اوریر و دافنه لارکین که اوریر در راه ملاقات با او تصویر معروف را ثبت کرد.

این عکس با دوربین Mamiya RZ۶۷ با فوجی فیلم رنگی و سه پایه گرفته شده است. باوجود ادعا‌ها مبنی بر بهبود رنگ تصویر، اوریر ادعا می‌کند که این‌طور نیست و او از یک فیلم فوجی استفاده کرده که می‌توانست به بهبود و افزایش رنگ‌ها کمک کند.

او در مورد اثرگذاری این تصویر گفت: «اصلا نمی‌دانستم قرار است چنین سرنوشتی داشته باشد. تصور می‌کنم که مهندسان یا هرکسی که در ساخت ویندوز XP نقش داشته هم هیچ تصوری از موفقیت آن نداشتند.»

سه پس‌زمینه جدید گوشی‌های هوشمند که توسط O’Rear گرفته شده‌اند.

این تپه حالا در حال شخم زدن است. یک تاکستان در قسمت جلوی آن ساخته شده و درختانی هم پشت تپه رشد کرده‌اند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: ویندوز پس زمینه ویندوز XP

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۳۶۸۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ممنون به خاطر همه چیز: خداحافظ برای همیشه!

به گزارش "ورزش سه"، «نسل طلایی والیبال ایران» این کلید واژه‌ای است در یک دهه اخیر بارها و بارها در مورد والیبال ایران تکرار شده است. یک سری بازیکن جذاب که با خولیو ولاسکوی بزرگ والیبال ایران را به جمع بزرگان دنیا رساندند و فقط و فقط خاطره خوش از خودشان به جا گذاشتند و‌ بس.

اما داستان ستاره‌های این نسل طلایی با هم خیلی فرق داشته است. یکی به مربیگری رو آورده، یکی به بحث پایه ورود کرده، بعضی‌ از آن‌ها آخرین سال‌های بازی خودشان را پشت سر می‌گذارند و البته تعدادی از این نسل هم هنوز در بالاترین سطح والیبال حضور دارند.

سید محمد موسوی و امیر غفور جزء دسته آخر هستند، یعنی بازیکنانی که هنوز در جلد فوق‌ستاره ظاهر می‌شوند و در دو فصل اخیر هم عنوان ارزشمندترین بازیکن لیگ والیبال ایران را تصاحب کردند. کسی که به توانایی این دو نفر شک داشته باشد احتمالا خیلی والیبالی نیست. غفور که امسال یکی از بهترین‌های لیگ رومانی بوده و موسوی هم که نمایش‌های درخشان و قهرمانی اخیرش با فولاد سیرجان را تماشا کردیم.

بعد از فینال لیگ با محمد موسوی صحبت‌ کردیم و همان موقع متوجه شدیم که انگار قرار نیست در تابستان او را کنار تیم ملی ببینیم، هر چند که او از صحبت در مورد این موضوع طفره رفت. با این حال چند روز پیش مطمئن شدیم که او نمی‌خواهد در لیگ ملت‌ها کنار تیم ملی باشد و حالا امروز این خبر رنگ و بوی رسمی به خود گرفت.

یکی از بهترین مدافعان دنیا در سالیان اخیر برای دومین بار طی دو سال گذشته از تیم ملی انصراف داد. موسوی دوسال پیش قبل از قهرمانی جهان با یک مصاحبه آتشین و دلایلی مثل کمبود امکانات از تیم ملی کناره‌گیری کرد اما این بار در سکوت خبری دست به اقدامی مشابه زد.

هیچکس نمی‌تواند خاطرات خوبی که سید برای والیبال‌دوستان به جا گذاشته را فراموش کند. دفاع‌ها و اسپک‌هایی که بعضاً حتی رقبا را هم وادار به تشویق و احترام کرد و در نهایت نقش مهم او در افتخارات آن نسل جذاب انکارشدنی نیست، اما بالاخره یک جا همه چیز به پایان می‌رسد و چه بهتر که همراه با یک خداحافظی با کلاس باشد. به نظر می‌رسد که این رفت و برگشت‌ها به تیم ملی نه برای سید قشنگ است و نه تیم ملی؛ پس چه بهتر که داستان جذاب این دو همین جا به شکل کامل تمام شود، حتی اگر معجزه شد و تیم ملی توانست بلیت المپیک پاریس را کسب کند.

در مورد امیر غفور اما داستان متفاوت است. او سال گذشته حتی نامه خداحافظی‌اش را هم منتشر کرد و هیچوقت هم چراغ سبزی برای بازگشت نشان نداد که بخواهیم از او خرده بگیریم. غفور هم مثل موسوی یکی از اعضای آن نسل طلایی بود و احتمالا بهتر است از فدراسیون و مربیان تیم ملی بخواهیم که دیگر او را به تیم ملی دعوت نکنند چون خودش علنا پایان کارش در این عرصه را اعلام کرده است.

هر چه که هست به نظر می‌رسد که این دو فوق‌ستاره والیبال ایران در تیم ملی به خط پایان رسیده‌اند؛ یک داستان زیبا که امروز صفحه آخر آن هم ورق خورد و به پایان رسید.

دیگر خبرها

  • فراخوان جایزه داستان و بازآفرینی منتشر شد
  • داستان شفافیت؛ قسمت اول
  • سیمینی که دانشور بود
  • بدترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما!
  • کدام کتاب «سروش صحت» باعث صف طولانی در اصفهان شد؟
  • آدینه با داستان/ چی از آسمان افتاد؟!
  • داستان تیتراژ سریال دلیران تنگستان
  • (ویدیو) بازیگر معروف «نون خ» و خواستگاری از دختر ترامپ!
  • ممنون به خاطر همه چیز: خداحافظ برای همیشه!
  • داستان عاشقانه سمی یک پروانه!